İngilizce dilbilgisinde, alışılmamış cümle yapıları bulunur. Mesela, If clause için omit yapılabilir, ancak burada "if" kelimesini çıkarırsak, manadaki ihtimal ifadesi eksilecektir. Bu nedenle, if clause'da omit yapılırken ihitmal ifadesi katmak için "Inversion" uygularız, yani öğelerin sıralamasını değiştiririz. Bu, önceki konularda karşılaşmadığımız, biraz daha farklı bir uygulamadır. Örnekler ile inceleyelim.
Eğer if clause present tense ise (type 0, type 1) |
If he comes before 4 pm, tell him to call me. If he should come before 4 pm, tell him to call me. Should he come before 4 pm, tell him to call me. |
If yerine, "should" kullanılır ve should ile öznenin yeri değiştirilir. |
Should the man cause any disturbance, we will call the police. |
Eğer if clause past tense ise (type 2), sadece yardımcı fiil "were" kullanılıyorsa omit yapabiliriz. "Were" ile öznenin yeri değiştirilir. |
If she were here, we would inform you.
Were she here, we would inform you.
Were the teams ready, the match would start.
Were the teams ready, would the match start?
Ana cümlecik soru olarak kurulmuş, bu nedenle soru işareti kullanıyoruz.
|
Eğer if clause past perfect tense ise (type 3), had ile öznenin yeri değiştirilir. |
If you had been more careful, the accident would have been avoided. Had you been more careful, the accident would have been avoided. |
Omit yapılmış cümlede, öğeler soru cümlelerindeki gibi dizilir. Ancak cümlenin sonunda soru işaret olmaz. Yine dikkat etmemiz gereken bir husus da şudur; "if clause" negatif olacaksa ve omit yapılıyorsa "not"kelimesi özneden sonra yazılır, yardımcı fiille beraber kullanılmaz, kısaltma yapılmaz. |
If he weren't here, we would be in trouble. Were he not here, we would be in trouble. Had you not called us earlier, we couldn't have heard about the news. |
Diğer şart bildiren bazı tabirlere cümleleri bağlama ünitesinde değinmiştik. Şimdi ise, if ile benzer kullanıma sahip "as if, as though" kalıpları ile "wish" cümlelerine değineceğiz. |