İngilizce Dersleri
Bu Proje Satılıktır. İletişim : info@onlinereklam.com
BEGINNER
  •  
ELEMENTARY
  •  
INTERMEDIATE
  •  
UPPER INTERMEDIATE
Ders Konuları

Koşul (Şart) Bildiren Cümleler / Conditionals (If Clauses)

En sık kullanılan koşul bildirim yöntemi "if clause" iledir. Koşul bildiren ifade, bir "if cümleciği" ve bir de ana cümlecikten oluşur. Ana cümlecikte bahsedilen olayın gerçekleşmesi, if cümleciğindeki koşulun gerçekleşmesine bağlanmış olur.

 

Anlam olarak sınıflandıracak olursak, iki çeşit "if clause" cümlesi vardır; gerçekleşen ihtimaller "real conditions" ve gerçekleşmeyen (keşke gerçekleşseydi diye düşündüğümüz) ihtimaller "unreal conditions" olarak adlandırılır.

 

"If clause", farklı tenseler ile kurulabilir. Tense'in farklı kullanılması, çok farklı manalar çıkaracaktır. Bu nedenle, if clause'daki tense kullanımı, çok dikkat edilmesi gereken bir konudur.

 

Kullanılan tense'e göre farklı şekillerden (kullanımlardan) bahsedilir. Farklı kaynaklarda 3, ila 5 tipten bahsedildiğine rastlayabiliyoruz. (Type 0, Type 1, Type 2, Type 3, Mixed Type)

 

Aslında bu tipleri ayırmak çok önemli değil. Önemli olan, farklı tensler ile oluşan anlam farkını hissedip, idrak edebilmek...

 

 

 

 

Type 0; genel geçer doğrulardan bahseder. Bu sebeple şart bildirmekten çok, sebep sonuç ifadesi gibidir. Çoğunlukla iki cümlecik de present tense ile oluşturulur.

 If you heat ice, it melts.

If you drive fast, you use more fuel.

 

 

 

 

Type 1 ise şu anı veya gelecek zamanı işaret eder. If clause ile gerçekleşme ihtimali olan bir koşul verilir. Bu koşul gerçekleşirse, ana cümlecikteki "sonuç" eylem de gerçekleşecektir. Çoğunlukla present ve future tenseler ile uygulanır.

If you eat so much, you will gain weight.

If you don't study, you will fail.

 

 

 

 

Type 2; geniş zamanda, gerçekleşmeyen, gerçekleşmesi beklenmeyen eylemleri "farazi koşulun gerçek olması durumunda" gibi bir anlatım ile sunar. Yani gerçeğin tersini (gerçek olmayan bir koşulu) koşul olarak verir, muhtemel sonuçlardan bahsederiz. Genellikle "simple past + would" ile kullanılır. Unutmayalım, görünüşte past tense kullanılsa da, manada geniş zamandan bahsedilir.
If you loved her, you would spend a lot of time with her.
in fact, you don't love her now and you don't spend a lot of time with her.
If I met my favourite singer, I would be very happy.
in fact, I never met him/her but I know that meeting him will make me happy

 

 

 

 

Type 3 geçmişte gerçekleşmemiş eylemler hakkında, "eğer gerçekleşmiş olsaydı" gibi bir anlatımdır. Olay geçmişte kalmıştır. Biz de, geçmişte yaşanmamış bir eylemin eğer yaşanmış olsaydı ortaya çıkacak muhtemel sonucunu söylemiş oluyoruz. Yani bir manada, içinde bulunduğumuz zaman ile bir kıyaslama yapıyoruz. Genellikle "past perfect + would have v3" ile kullanılır.

 

If I had gone home early, I would have seen that show on TV.
in fact, I didn't go home early so I didn't see that show.
If the warhadn't started, millions of people wouldn't have died.
in fact, the war started and millions of people died.

 

 

 

 

Örneklerden de göreceğimiz gibi, ilk bakışta, tense'ler yanıltıcı görünüyor. Bunun sebebini, if clause için tense'in "bir geri" alınması gibi düşünebiliriz.

 

Mixed type: Bazı durumlarda da farklı typeları bir arada kullanırız. Genellikle past ile present tenselerin bir arada kullanılmasıyla oluşur. Geçmişte gerçekleşmemiş bir eylemin bugüne etkilerini anlatırken veya genel bir doğrunun, geçmişteki bir eyleme etkisini anlatırken kullanırız.

If I had gone home early, I would be watching that show on tv now.
in fact, I didn't go home early. The show is on tv now, but I am not at home.
If I went home early, I would have seen that show on tv last night.
in fact, I never go home early. I am late every day. Because I am late every day, I couldn't watch that show last night.

 

 

 

Bazı kaynaklar, type 0 ile type 1'i beraber alıyor. Bazı kaynaklar da mixed type'ı ayırmadan ele alıyor. Bizim önem vermemiz gereken ise, hangi tense kullanımının, hangi manayı verdiği, bize ne anlattığıdır.

 

 

 

Her durumda, "if clause"ana cümlecikten önce de sonra da gelebilir. Daha önce diğer clauselarda da yaptığımız gibi; if clause ana cümleden önce gelirse, araya virgül konur. Ana cümle önce gelirse, virgüle gerek kalmaz .

If you leave now, you will catch the train.
You will catch the train if you leave now.

 

 

 

 

If clause un önce veya sonra gelmesi arasında sadece vurgu olarak fark oluşur. Önce gelen clause, daha vurguludur diyebiliriz.